«Πάνω από 500 δολοφονημένοι, κυρίως, βρέφη, παιδιά, γυναίκες, στις 23 Απριλίου του 1944, Κυριακή του Θωμά, στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Βερμίου, από τάγματα των SS, σε Πύργους και Μεσόβουνο. Η ναζιστική «Μαγιάτικη Καταιγίδα» έσπειρε τον όλεθρο στους κατοίκους των δυο χωριών. Στους Πύργους πυρπολήθηκαν 650 σπίτια. Τις επόμενες τρεις μέρες ανακαλύφθηκαν και εκτελέστηκαν στη γύρω περιοχή 50 άτομα, που βρήκαν καταφύγιο στη δασώδη περιοχή, ανάμεσά τους και μια γυναίκα με τα νεογέννητα δίδυμα παιδιά της, που φονεύθηκαν με ξίφη, μέσα σε μια σπηλιά. Άλλα 150 άτομα, γυναίκες και παιδιά, που αιχμαλωτίστηκαν στο δάσος, οδηγήθηκαν πίσω, στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης, όπου, σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων, οι γυναίκες βιάστηκαν πολλαπλώς και κακοποιήθηκαν μέσα στο ιερό. Την επόμενη μέρα μεταφέρθηκαν σε αχυρώνες, όπου και κάηκαν ζωντανοί. Μετά από δυο μήνες επέτρεψαν τους ζωντανούς να θάψουν τους νεκρούς τους. Χάθηκαν ολόκληρες οικογένειες. Πολλοί επιζώντες, κλονισμένοι ψυχικά, δεν επέστρεψαν ποτέ στο χωριό. Τα γερμανικά στρατεύματα έστειλαν χαλκευμένες αναφορές για αυτό το ανοσιούργημά τους στη διοίκηση της Θεσσαλονίκης. Στη δίκη της Νυρεμβέργης συγκεντρώθηκε υλικό από το ελληνικό γραφείο εγκλημάτων πολέμων. Συνταγματάρχης Ρίτερ φον Έντερλαντ, ο επικεφαλής των SS. 7o τάγμα των SS του ταγματάρχη Σίμερς και 2ο Τάγμα του Ταγματάρχη Σλέτερ. Τα στοιχεία που κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν οι εισαγγελικές αρχές ελάχιστα, αφού όλοι όσοι συμμετείχαν στη σφαγή, δεν …γνώριζαν και οι υποθέσεις τέθηκαν στο αρχείο. Η Γερμανία, όχι η χιτλερική, αλλά η μεταπολεμική, δημοκρατική Γερμανία, έκανε το παν, για να μη συλληφθούν ποτέ οι φοβεροί ναζί εγκληματίες. Εστάλησαν από τις ελληνικές αρχές 850 φάκελοι εγκληματιών πολέμου στις αντίστοιχες της Γερμανίας και δεν ασκήθηκε ούτε μια δίωξη. Τα θύματα δεν έλαβαν ποτέ αποζημίωση και επανόρθωση. Αντίθετα η Ελλάδα γενναιόδωρα υπέγραψε τη συνθήκη του Λονδίνου το 1953, βοηθώντας τη Γερμανία να επανακάμψει και να δημιουργήσει την πανίσχυρη οικονομία της. Επί δεκαετίες επέδειξε προκλητική αδιαλλαξία, απέναντι στις δίκαιες απαιτήσεις μας. Απαιτούμε δικαιοσύνη και επανόρθωση. Το ελληνικό μετακατοχικό κράτος, βυθισμένο στη δίνη του εμφυλιακού διχασμού, τιμώρησε ελάχιστους συνεργάτες των Γερμανών. Απευθύνω έκκληση, ώστε σύσσωμες οι πολιτικές δυνάμεις, μακριά από κομματικούς διχασμούς, να υψώσουν το ανάστημα και να σταθούν δυναμικά στην πρώτη γραμμή διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών απέναντι στην Ελλάδα και το λαό της. Το χρωστάμε στους νεκρούς μας, το οφείλουμε στην Ελλάδα».
Συγκλονιστική η περιγραφή της δικηγόρου Κατερίνας Παπαγιάννη, στην 74η επέτειο του Ολοκαυτώματος των Πύργων της Εορδαίας, μιας μαρτυρικής κοινότητας, από την οποία κατάγονται πολλοί σημερινοί κάτοικοι της Βέροιας και της Νάουσας. Τα γερμανικά εγκλήματα, όχι μόνο έμειναν ατιμώρητα, αλλά συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, με την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, από τα επιβληθέντα μνημόνια. Και φυσικά τη θέση των «Πουλικών» και των δοσιλογικών κυβερνήσεων πήραν οι κυβερνήσεις της χώρας μας, που δουλικά υπέγραψαν τα τρία μνημόνια!
